سلام سلامت

برخی زمان‌ها روی پوست جوش‌هایی به وجود می‌آید که همراه با ترشحات زرد و سفید است. بیماری میلیانوعی بیماری پوستی می‌باشد که باعث ایجاد جوش در قسمت‌های مختلف بدن از جمله دور چشم می‌شود.

کیست میلیوم چیست؟

کیست میلیوم، نوعی جوش پوستی کوچک به رنگ سفید یا زرد است. این جوش‌ها ممکن است بر روی بینی یا گونه ظاهر شوند.

زمانی که این جوش‌ها به صورت دسته‌‌‌ای بروز میکنند، آن را بیماری «میلیا» می‌نامند. میلیا بر روی پوست صورت، اطراف چشم، بر روی پلک‌ها، و همچنین بر روی لب یا گونه‌ها ظاهر می‌شود. البته، ممکن است گاهی بر روی قسمت‌های دیگر بدن مانند: نیم تنه یا دستگاه تناسلی نیز بروز کند.

بیماری میلیادر بزرگسالان و در نوزادان به دلایل مختلفی بروز میکند. در ادامه مقاله، به این دلایل خواهیم پرداخت:

چه عواملی سبب بروز بیماری میلیامی‌شوند؟

علل بروز این عارضه در نوزادان، با قاطعیت مشخص نیست. این بیماری اغلب با بیماری آکنه نوزادی اشتباه گرفته میشود. بیماری آکنه نوزادی، در اثر هورمون‌های مادر، در اطفال بروز می‌کند؛ اما تفاوت اصلی آن‌ها این است که میلیا، مانند آکنه باعث بروز التهاب و ورم نمی‌شود.

بسیاری از نوزادان با این بیماری متولد میشوند.

بروز میلیا در کودکان و همچنین در بزرگسالان، اغلب به علت آسیب‌های پوستی است. از جمله:

• بروز تاول‌های پوستی در اثر بیماری‌های پوستی مثل: بیماری پروانه‌‌‌ای (EB) ، پمفیگوئید چشمی‌یا پورفیریا؛
• بروز تاول‌های پوستی در اثر آلرژی‌هایی مثل آلرژی پیچک سمی؛
• سوختگی؛
• قرار گرفتن در معرض آفتاب به مدت طولانی؛
• استفاده کردن از کرم‌های استروئیدی برای طولانی مدت؛
• روش‌های جوان سازی پوست ضد جوش پوست مانند درمابراسیون و لیزر پوست؛
• کهولت سن.

این عارضه با توجه به اینکه در چه سنی در افراد بروز می‌کند، به انواع مختلفی دسته بندی می‌شود:

انواع گوناگون میلیا

برخی از انواع این بیماری، میلیای اولیهو برخی از انواع آن، میلیای ثانویهنامیده میشوند.

میلیای اولیهدر اثر حبس شدن کراتین در عضلات به وجود می‌آید و ممکن است بر روی پوست صورت نوزادان و بزرگسالان بروز کند؛ درحالی که میلیای ثانویهدر اثر بسته شدن منافذ پوست به وجود می‌آید.

انواع دیگر این بیماری شامل موارد زیر می‌شود:

میلیای نئوناتال (نوزادی):میلیای نئوناتال در واقع از نوع میلیای اولیه است. این بیماری در نوزادان بروز می‌کند و اغلب طی چند هفته از بین می‌رود.

میلیای نوجوانان:برخی اختلالات ژنتیکی نادر، ممکن است سبب بروز میلیا در نوجوانان شوند. از جمله:

• سندرم گاردنر که خود نیز می‌تواند در آینده سبب بروز سرطان روده بزرگ شود؛
• سندرم کارسینوم سلول بازال؛
• سندروم بازکس-دوپر-کریستول؛

Pachyonychia congenita:در اثر این اختلال، ممکن است ناخن‌های فرد به شکل ضخیم یا غیرطبیعی در بیاید.

میلیای پلاک:این نوع از میلیا، روی پلک‌ها، گوش‌ها، گونه‌ها و فک تأثیر می‌گذارد. غالباً با اختلالات ژنتیکی یا خود ایمنی مانند: لوپوسدیسکوئید یا لیکن پلان همراه است.

میلیای فورانی چندگانه:این نوع از میلیا که اغلب بر روی پوست صورت، بازوها یا بر روی نیم تنه بروز می‌کند، سبب احساس خارش پوستمی‌شود؛

میلیای چشمی:در این نوع از میلیا، کیست‌های میلیوم در اثر آسیب به پوست به وجود می‌آیند. رنگ دور تا دور این کیست‌ها ممکن است قرمز و وسط آنها سفید باشد؛

نوعی از بیماری میلیاکه در اثر مصرف مواد مخدر و یا محصولاتی خاص، به وجود می‌آید.

بیماری میلیامی‌تواند در اثر مصرف مواد مخدر، یا در اثر استفاده از مواد آرایشی خاصی مثل موارد زیر نیز ایجاد شود:

• پارافین مایع یا نفت؛
• روغن پارافین؛
• روغن معدنی سفید؛
• بنزین؛
• روغن نفتی؛
• لانولین.

این عارضه چطور تشخیص داده می‌شود؟

این بیماری از طریق معاینه فیزیکی و بررسی ظاهر کیست‌ها، قابل تشخیص است. گاهی ممکن است برای تشخیص این بیماری، به بافت برداری پوستی نیز نیاز باشد تا بتوان آن را از برخی دیگر بیماری‌های پوستی مشابه، متمایز کرد؛ البته چنین مواردی بسیار نادر هستند.

بیماری میلیاممکن است سبب شود که اعتماد به نفس خود را از دست بدهید. علاوه بر این، ممکن است باعث ایجاد زخم‌هایی بر روی پوستتان شود.

بنابراین، اگر به این بیماری مبتلا هستید، باید سریعاَ برای درمان اقدام کنید. در ادامه مقاله ما چند روش طبیعی و خانگی را به شما معرفی می‌کنیم، که ممکن است در درمان بیماری میلیاموثر باشند…

روش‌های خانگی درمان بیماری میلیا

معرفی داروهای خانگی برای درمان میلیا

سرکه سیب

مواد مورد نیاز:

1. یک قاشق غذاخوری سرکه سیب؛
2. یک قاشق غذاخوری آب؛
3. پنبه.

دستورالعمل:

در یک ظرف، یک قاشق غذاخوری آب و یک قاشق غذاخوری سرکه سیب بریزید و محلول را هم بزنید.

یک تکه پنبه را به این محلول آغشته کنید.

پنبه آغشته شده به محلول را روی قسمت مورد نظر پوست تان مالش دهید. بعد از گذشت 30 دقیقه، پوست تان را بشویید.

این روش درمانی را به مدت چند هفته، هر روز تکرار کنید.

سرکه سیب خاصیت انقباضی دارد و سبب بسته شدن منافذ پوست می‌شود. این محلول منافذ پوست شما را از آلودگی‌ها پاک می‌کند؛ به همین علت، می‌تواند در درمان میلیا موثر باشد.

روغن کرچک

مواد مورد نیاز:

1. نصف قاشق چای خوری روغن کرچک منجمد شده.

دستورالعمل:

ابتدا، قسمت مورد نظر از پوست تان را با نوعی پاک کننده ملایم، پاک کنید.

نصف قاشق چای خوری روغن کرچک منجمد شده را بر روی پوست تان مالش دهید.

اجازه دهید به مدت 30 تا 60 دقیقه بر روی پوست تان بماند. و سپس آن را با آب بشویید.

روزی یک بار این روش درمانی را تکرار کنید.

روغن کرچک نوعی تسکین دهنده درد محسوب می‌شود و از خواص ضد التهابی نیز برخوردار است؛ به همین علت می‌تواند در مقابله با بیماری میلیا، موثر باشد.

روغن درخت چای

مواد مورد نیاز:

1. 6 قطره روغن درخت چای؛
2. 6 قطره روغن نارگیل؛

دستورالعمل:

در یک ظرف، 6 قطره روغن درخت چای و 6 قطره روغن نارگیل را با یکدیگر مخلوط کنید.

این محلول را بر روی پوست تان بمالید.

اجازه دهید حدود 30 دقیقه بر روی پوست تان بماند.

سپس میتوانید پوست خود را بشویید.

برای اثربخشی درمان، روزی 1 بار یا 2 بار این کار را انجام دهید.

روغن درخت چای کمک می‌کند که ترشحات و ضایعات میلیا، زودتر از بین بروند. بنابراین، میتواند به روند بهبودی شما سرعت بخشد.

روغن درخت چای در واقع نوعی روغن عصاره‌‌‌ای است که از خواص ضد عفونی کننده و ضد التهابی نیز برخوردار است؛ به همین علت، با استفاده از این روغن می‌توان از بروز عفونت بیشتر، جلوگیری کرد.

ویتامین A

مواد مورد نیاز:

1. ویتامین A به مقدار 700-900 میکروگرم.

دستورالعمل:

سعی کنید هر روز به مقدار 700-900 میکروگرم ویتامین Aدر رژیم غذایی خود جای دهید.

خوراکی‌هایی مثل هویج، آووکادو و بادام سر شار از ویتامین A هستند. میتوانید به طور روزانه از این خوراکی‌ها استفاده کنید.

در صورت تجویز پزشک تان، میتوانید از مکمل‌های ویتامین A نیز استفاده کنید.

این کار را هر روز تکرار کنید.

ویتامین A در جوانسازی پوست موثر است؛ به همین علت باعث تضمین سلامت پوستتان می‌شود. همچنین می‌توانید رتینول، ویتامین A را به صورت موضعی بر روی پوست خود بمالید تا به درمان میلیا کمک کند.

روغن نارگیل

مواد مورد نیاز:

1. روغن نارگیل منجمد شده (به مقدار نیاز).

دستورالعمل:

مقداری روغن نارگیل منجمد شده را روی قسمت آسیب دیده پوست خود مالش دهید.

اجاره دهید این روغن به مدت 30 تا 60 دقیقه بر روی پوست تان بماند.

سپس پوست خود را با آب و نوعی پاک کننده ملایم، بشویید.

به مدت دو هفته، هر روز این کار را انجام دهید تا اثربخشی آن را مشاهده کنید.

روغن نارگیل در درمان ضایعات و ترشحات میلیا موثر است؛ چرا که این روغن خواص ضد التهابی دارد و نوعی مرطوب کننده نیز محسوب می‌شود. به همین علت استفاده از این روغن، پوست شما را مرطوب نگه می‌دارد و التهاب آن را کاهش می‌دهد.

اسکراب شکر

مواد مورد نیاز:

1. 2 قاشق غذاخوری شکر گرانول؛
2. لیمو؛
3. 1 قاشق چای خوری روغن نارگیل.

دستورالعمل:

دو قاشق غذاخوری شکر، مقداری آب لیموی تازه، و یک قاشق چای خوری روغن نارگیل را با یکدیگر در ظرفی ترکیب کنید.

محلول به دست آمده را بر روی پوست تان بمالید.

اجازه دهید حدود 20 دقیقه بر روی پوست تان بماند، و سپس پوست خود را بشویید.

برای تاثیر بیشتر، این روش درمانی را 3 بار یا 4 بار در هفته انجام دهید.

استفاده از اسکراب شکر پوست شما را لایه برداری می‌کند. اگر به طور منظم پوست تان را لایه برداری کنید، می‌توانید از شر این کیست‌ها خلاص شوید.

آب لیمو

مواد مورد نیاز:

1. لیمو؛
2. مقدار کمی‌نمک(اختیاری).

دستورالعمل:

لیمو را نصف کنید و یک نصف آن را بر روی قسمت آسیب دیده پوست تان مالش دهید.

به جای این کار، می‌توانید آب نصف لیمو را بگیرید و بعد از اضافه کردن مقدار بسیار کمی‌نمک، این محلول را بر روی پوست آسیب دیده تان مالش دهید.

اجازه دهید 30 تا 40 دقیقه بر روی پوست تان بماند. سپس آن را بشویید.

روزی یک بار این روش درمانی را تکرار کنید.

آب لیمو خاصیت انقباضی دارد و به همین علت می‌تواند منافذ پوست شما را کوچکتر کرده و آن‌ها را از آلودگی‌ها پاک کند. آب لیمو همچنین، خاصیت ضد التهابی دارد و روند از بین رفتن این عارضه و پاکسازی پوست شما را تسریع می‌کند.

خمیر دندان

مواد مورد نیاز:

1. خمیر دندان (به مقدار نیاز).

دستورالعمل:

مقداری خمیر دندان را بر روی ناحیه آسیب دیده‌ی پوست تان بمالید.

اجازه دهید خمیر دندان یک شب بر روی پوست شما باقی بماند.

سپس پوست تان را با آب سرد بشویید.

این روش درمانی را سه بار در هفته تکرار کنید تا اثر بخشی آن را مشاهده کنید.

خمیر دندان ترکیباتی همچون فلوراید و بی کربنات سدیم دارد. این ترکیبات از خاصیت ضد التهابی برخوردار هستند. به همین علت می‌توانند سبب از بین رفتن ضایعات پوستی مثل آکنه یا میلیا شوند.

ماسک عسل

مواد مورد نیاز:

1. نصف قاشق غذاخوری عسل مانوکا.

دستورالعمل:

نصف قاشق غذاخوری عسل مانوکا را با انگشتان تمیز، به طور یکنواخت بر روی ناحیه آسیب دیده پوست تان بمالید.

اجازه دهید این ماسک به مدت 20 تا 30 دقیقه بر روی پوستتان بماند. سپس آن را بشویید.

این روش درمانی را به مدت چند هفته، روزی یک بار تکرار کنید.

عسل مانوکا از خاصیت ضد التهابی و ضد میکروبی برخوردار است. به همین علت می‌تواند در مقابله با ضایعات میلیایی موثر باشد و از پیشرفت بیشتر عفونت بر روی پوست شما، جلوگیری کند.

چوب صندل و گلاب

مواد مورد نیاز:

1. یک قاشق غذاخوری پودر چوب صندل؛
2. گلاب (به مقدار نیاز).

دستورالعمل:

مقداری گلاب را در یک ظرف با یک قاشق غذاخوری پودر صندل مخلوط کنید تا به شکل خمیر درآید.

این خمیر را به طور یکپارچه بر روی ناحیه آسیب دیده پوست تان مالش دهید.

اجازه دهید به مدت 30 دقیقه بر روی پوست تان بماند.

سپس با آن را آب سرد، بشویید.

به مدت دو هفته، روزی یک بار این روش درمانی را تکرار کنید تا این عارضه را از بین ببرید.

مخلوط چوب صندل و گلاب در از بین بردن سلول‌های مرده‌ی پوست، جوان سازی پوست و بهبود میلیا موثر است.

بخار

مواد مورد نیاز:

1. آب گرم؛
2. حوله.

دستورالعمل:

یک کاسه بزرگ را مملو از آب داغ کنید.

در حالی که سر خود را با کمک یک حوله تمیز پوشانده اید، روی کاسه خم شوید؛ به این صورت بخار آب با پوست شما برخورد خواهد کرد.

این کار را به مدت 5 تا 10 دقیقه ادامه دهید.

این مراحل را هر روز تکرار کنید.

گر مایل بودید، می‌توانید بعد از این کار پوست تان را لایه برداری کنید.

سونای صورت یا برخورد بخار آب با صورت، به هر شکلی، سبب باز شدن منافذ پوست می‌شود و به این صورت، آلودگی‌ها و سلول‌های مرده پوست را به سطح بیرونی پوست تان منتقل می‌کند. با کمک این روش، میتوانید زودتر از شر میلیا خلاص شوید.

روش‌های ذکر شده در این مقاله، به شما در درمان بیماری میلیاکمک می‌کنند. اما علاوه بر این روش‌ها، باید نکاتی را نیز برای پیش گیری رعایت کنید:

توصیه‌هایی برای پیشگیری

1. برای پیشگیری از میلیا، توجه کنید که بیش از حد در معرض آفتاب قرار نگیرید.
2. از کرم‌های سنگین و یا محصولات آرایشی حاوی روغن، استفاده نکنید.
3. برای پیشگیری از این بیماری، هفته‌‌‌ای 2 تا 3 بار پوست خود را لایه برداری کنید.
4. ناحیه آسیب دیده پوست تان را هر روز پاک سازی کنید.
5. پوست تان را بخور دهید تا منافذ پوستتان باز و آلودگی‌هایش خارج شوند.
6. هر روز از کرم‌های ضد آفتاب استفاده کنید.
7. از دستکاری کیست‌های میلیومی‌و به طور کلی هر نوع ضایعه پوستی، پرهیز کنید.
8. از رژیم غذایی سالمی‌پیروی کنید. از غذاها و سبزیجاتی که برای درمان این بیماری موثر هستند، در رژیم غذایی روزانه تان استفاده کنید؛ مثل: میوه‌های تازه، سبزیجات، غلات سبوس دار، غذاهایی که مملو از ویتامین A هستند.
9. از مصرف غذاهای سرخ شده و غذاهایی که حاوی مقادیری قند زیاد یا کافئین هستند یا طعم تند یا شور دارند، بپرهیزید.
10. اگر ضایعات پوستی تان را دستکاری کنید، ممکن است این کار سبب بروز زخم بر روی پوست تان شود.

اگر چند هفته به طور مستمر از این روش‌های درمانی گفته شده، استفاده کنید، خواهید دید که بیماری پوستی شما به طور کامل محو خواهد شد.

همچنین، می‌توانید تجربیات و پیشنهادات ارزشمند تان را در بخش نظرات، با ما در میان بگذارید.

پاسخ‌های کارشناسان در رابطه با سوالات خوانندگان

چه زمانی باید برای درمان میلیا به پزشک مراجعه کنیم؟

هنگامی‌که سلول‌های جدیدی سطح پوست را می‌پوشانند، معمولا کیست‌های میلیومی‌خود به خود از بین می‌روند. با این حال، در برخی موارد نیز اینطور نیست و ممکن است این بیماری بیش از حد طول بکشد. در این صورت، بهتر است به پزشک مراجعه کنید.

بیماری میلیادر کودکان چه مدت به طول می‌انجامد؟

بروز این عارضه در نوزادان بسیار شایع است و می‌تواند بین 2 تا 3 هفته طول بکشد.

تفاوت میلیا با جوش‌های سر سفید چیست؟

جوش‌های سر سفید در واقع جوش‌های چرب و سر بسته‌‌‌ای هستند که نوعی آکنه محسوب می‌شوند. این جوش‌ها زمانی بروز می‌کنند که منافذ باز پوست در اثر چربی بیش از حد پوست، سلول‌های مرده پوست و آلودگی‌ها، بسته می‌شوند.

در حالی که میلیا نوعی برآمدگی کوچک و بدون درد بر روی پوست است که در اثر حبس شدن کراتین در فولیکول‌ها بروز می‌کند.

منبع: دکتر چک

این روزها روند عادی زندگی همه مردم با اختلال روبه رو شده و ویروس کرونا خطری بزرگ برای سلامت جهانی محسوب می‌شود، در این مقاله نکاتی مهم برای جلوگیری از ابتلا به کورنا را مطرح می‌کنیم.

عملکرد سیستم ایمنی بدن نقشی مهمی‌در پیشگیری از بیماریهای تنفسی ازجمله بیماری ویروس کرونا دارد. عامل ابتلا یا پیشگیری از ابتلا به این ویروس بیماری‌های زمینه‌ای مثل دیابت و بیماری‌های ریوی، می‌تواند سوء تغذیه و نداشتن تغذیه صحیح باشد. کمبود دریافت غذایی ویتامین‌هایی مثل ویتامین C و A با تضعیف سیستم ایمنی بدن احتمال ابتلا به بیماریها را افزایش می‌دهد.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایرنا زندگی، با مصرف روزانه منابع غذایی ویتامین C مثل مصرف سبزی و سالاد همراه با غذا، میوه‌های حاوی ویتامین C مثل پرتقال، نارنگی، لیموترش و لیموشیرین، کیوی و سبزی‌های دارای ویتامین C مثل انواع کلم، گل کلم، شلغم، فلفل سبز و فلفل دلمه‌ای از منابع غذایی خوب ویتامین C هستند. به‌عنوان مثال مصرف روزانه یک عدد پرتقال یا ۲ عدد نارنگی ویتامین C مورد نیاز روزانه بدن را تأمین می‌کند. هویج و کدوحلوایی و سبزی‌های سبز تیره مثل اسفناج ، برگ چغندر و برگ‌های تیره رنگ کاهو هم از منابع خوب ویتامین A هستند. به‌طورکلی به منظور پیشگیری از ابتلا به بیماری و تقویت سیستم ایمنی بدن مصرف روزانه ۳ واحد از گروه سبزی‌ها (به‌جز سبزی‌های نشاسته‌ای) و حداقل ۲ واحد میوه توصیه شود.

کودکان زیر ۵سال، مادران باردار و سالمندان و بیمارانی که داروهای کورتنی مصرف می‌کنند بیشتر در معرض خطر ابتلا هستند و لازم است برای پیشگیری نکات زیر را رعایت کنند.

هر روز سبزی یا سالاد همراه با آب لیموترش یا آب نارنج تازه استفاده کنند.

از هویج و کدوحلوایی در غذاهای روزانه استفاده شود.

مصرف پیاز خام به دلیل داشتن ویتامین C همراه با غذا توصیه می‌شود.

از مصرف سوسیس و کالباس و سایر فست فودها و غذاهای چرب و سنگین اجتناب شود.

استفاده از منابع پروتئین در غذای روزانه مثل حبوبات یا تخم مرغ حائز اهمیت است.

کمبود ریز مغذی‌هایی مثل آهن و روی هم سیستم ایمنی بدن را تضعیف می‌کند. از منابع غذایی این ۲ ریز مغذی مثل حبوبات به‌عنوان جایگزین مناسب گوشت، شیر و لبنیات و سبزی‌های برگ سبز و انواع خشکبار بیشتر استفاده شود.

از خوردن غذاهایی که خوب پخته نشده (مثل تخم مرغ عسلی و نیمرو و کباب‌هایی که مغز پخت نشده‌اند) خودداری شود.

از خوردن غذا و مایعات در مکان‌هایی که از نظر بهداشتی مورد اطمینان نیستند خوداری شود.

در صورتی که علائم سرماخوردگی دارید، از غذاهای آبکی مثل سوپ و آش همراه با آب لیموی تازه و مایعات گرم استفاده کنید.

به‌خاطر داشته باشید رعایت تعادل و تنوع در برنامه غذایی روزانه و حصول اطمینان از دریافت کافی ریز مغذی‌ها و پروتئین از برنامه غذایی روزانه نقش مهمی‌در پیشگیری از ابتلا به بیماری‌ها از جمله ویروس کرونا دارد.

منبع: توصیه برای جلوگیری از کرونا

رابطه جنسی در بارداری باید با مشورت پرشک و شرایط خاص صورت گیرد، در غیر این صورت ممکن است سلامت جنین به خطر بیافتد و عوارضی برای مادران به همراه داشته باشد. در این مقاله به برسی شرایط رابطه جنسی در حاملگی می‌پردازیم.

رابطه جنسی در بارداریمعمولا برای خانم‌ها دردسرساز نیستو مشکلی به وجود نمی‌آورد؛ مگر اینکه پزشکآن را ممنوع کرده باشد. در واقع، نزدیکی در بعضی از مراحل بارداری بیشتر می‌شود و گاهی اوقات خیلی هم مفیداست.

همان طور که شکم بزرگ می‌شود، خانم باردار متوجه می‌گردد که در بعضی از حالت‌ها احساس راحتی بیشتری دارد. زن و شوهر می‌توانند آزادانه در دوران بارداری راجع به رابطه جنسی با یکدیگر صحبت کنند و از این طریق، در دوران بارداری لذت ببرند.

آیا نزدیکی در دوران بارداری بی خطر است؟

رابطه جنسی در هیچ دوره‌ای از بارداری‌های معمولی و غیراورژانسی برای جنین خطری ندارد. جنین توسط ماهیچه‌های قدرتمند، مایع آمنیوتیک و عضله‌‌‌ای دوگانه که به اطراف پیچیده شده است، محافظت می‌شود.

بعضی از افراد فکر می‌کنند که فعالیت جنسی یا ارگاسم ممکن است به جنین آسیب بزند یا احتمال سقط جنین و زایمان زودرس را بالا ببرد. اما در یک بارداری سالم هیچ کدام از این احتمالات درست نیستند.

آیا رابطه جنسی منجر به زایمان زودرس می‌شود؟

مطالعات زیادی انجام شده که نشان داده است که رابطه جنسی واژینال در دوران بارداری باعث زایمان زودرس یا به دنیا آوردن نوزاد نارس نمی‌شود؛ اما پزشک باید تشخیص دهد که این مسئله برای چه کسی خطرناک و برای چه کسی بی خطر است.همچنین پزشک تشخیص می‌دهد که چه کسی باید در اواخر دوران بارداری یا چه کسی باید در تمام دوران بارداری اش از نزدیکی خودداری کند.

آیا دخول در اواخر بارداری مضر است ؟

احتمال دارد که اورگاسم یا دخول جنسی در اواخر دوران بارداری دردسرساز شود و برکستون هیکس را تحریک کند. برکستون هیکس: انقباض و حالت فشردگی است که بعضی از زنان در اواخر دوران بارداری‌شان تجربه می‌کنند. با وجود این، این انقباض‌ها برای جنین ضرری ندارد و نباید بابت آن نگران باشید.

بهترین پوزیشن نزدیکی در بارداری

در اواخر دوران بارداری، باید حالت‌هایی را انتخاب کنید که در آنها کمترین فشار به شکم‌تان وارد می‌شود. اگر خانم‌های باردار به پشت دراز بکشند، وزن جنین به اندام‌های داخلی فشار وارد می‌کند.

رابطه دهانی

رابطه دهانی در دوران بارداری خطری ندارد و کاملا ایمن است. اما مرد نباید به داخل واژن همسرش هوا وارد کند؛ چون این کار باعث می‌شود رگ‌های خونی بسته شود و خون نتواند به راحتی در داخل رگ‌ها حرکت کند و ممکن است جان مادر و جنین را به خطر بیندازد.

نزدیکی از پشت در دوران بارداری

رابطه جنسی از مقعد برای جنین ضرری ندارد. اما اگر به هموروئید بارداری مبتلا شده‌اید، ممکن است در زمان برقراری رابطه جنسی از مقعد آزار ببینید. بعد از این رابطه، نباید دخولی در واژن صورت بگیرد؛ چون با این کار باکتری‌ها از مقعد به واژن وارد و در آنجا پخش می‌شوند. در این صورت، احتمال ابتلا به عفونت بالا می‌رود.

چه زمانی نباید آمیزش جنسی داشته باشید؟

اگر شما این شرایط را داشته باشید، ماما یا پزشک ممکن است شما را از داشتن رابطه جنسی منع کند:

• مشکلات مرتبط با جفت می‌تواند احتمال سقط جنین و یا زایمان زودرس را افزایش دهد؛
• در صورتی که دوقلو باردار هستید؛
• اگر جفت پایین باشد، راه ورودی رحم بسته می‌شود و نباید دخول صورت بگیرد؛
• در صورتی که دهانه رحم مستعد باز شدن است؛
• داشتن سابقه زایمان زودرس؛
• خون‌ریزی زیاد و یا خون‌ریزی بی دلیل از واژن؛
• ترشح آب از داخل واژن؛
• زمانی که از داخل شکم آب ترشح می‌شود، احتمال ابتلا به عفونت بالا می‌رود.

یک خانم باردار باید مراقب عفونت‌های ناشی از نزدیکی باشد تا بتواند از خود و جنین اش مراقبت کند. به همین دلیل، باید از روش‌های مطمئنی مانند کاندوم یا سدهای داندانی استفاده کند.

تأثیرات بارداری بر تمایلات جنسی

بارداری در رابطه جنسی شما تأثیرات گوناگونی دارد و برای این مسئله پاسخ مشخصی وجود ندارد.

افزایش هورمون‌ها و بالا رفتن گردش خون باعث می‌شود که تمایلات جنسی شما به ویژه در سه ماه دوم افزایش پیدا کند.

ممکن است بعضی‌ها در دوران بارداری تمایل خیلی کمی‌به آمیزش جنسی داشته باشند. این مسئله به دلیل تغییراتی است که در هورمون‌های آنان به وجود می‌آید. این افراد در بدن‌شان احساس ناراحتی می‌کنند، سطح انرژی‌شان پایین می‌آید و یا بدن درد دارند.

بارداری همچنین می‌تواند بر تمایلات جنسی همسرتان نیز تأثیر بگذارد. بعضی از افراد در دوران بارداری احساس می‌کنند که همسرشان جذابتر از قبل شده است.:در واقع، تغییرات فیزیکی بدن خانم‌ها مانند افزایش سایز سینه، موجب بروز چنین احساسی می‌شود. در بعضی موارد، در دو طرف نگرانی‌هایی به وجود می‌آید که باعث می‌شود با یکدیگر رابطه سردی داشته باشند. در این شرایط باید درباره نزدیکی دید بازتری داشته باشید و به طرف مقابلتان اجازه دهید تا احساس راحتی کند.

فواید رابطه جنسی در دوران بارداری

رابطه جنسی در دوران بارداری فایده‌های زیادی برای زن و شوهرها دارد. از جمله:

• اورگاسم بیشتر: افزایش گردش خون باعث می‌شود که زنان راحتتر از همیشه به اورگاسم دست پیدا کنند.
• خوش اندام می‌شوید: در رابطه جنسی کالری می‌سوزانید و هر دو نفر از این طریق اندام بهتری پیدا می‌کنند.
• بیشتر به هم وابسته می‌شوید: بعضی از زوج‌هایی که در دوران بارداری با یکدیگر رابطه برقرار می‌کنند، به هم نزدیکتر می‌شوند.
• سیستم ایمنی بدن‌تان تقویت می‌شود: نتایج مطالعه‌‌‌ای در سال ۲۰۰۰۴ نشان داده است که رابطه جنسی «IgA» را افزایش می‌دهد. این ماده یک آنتی بادی است که از سرماخوردگی و عفونت جلوگیری می‌کند.
• احساس بهتری دارید: وقتی شما به اورگاسم می‌رسید، در بدن‌تان اندروفین آزاد می‌شود که به کمک آنها مادر و جنین احساس خوشحالی و آرامش می‌کنند.

رابطه جنسی بعد از زایمان

شاید سوال‌هایی در مورد نزدیکی بعد از زایمان داشته باشید . همه خانم‌هایی که به تازگی زایمان می‌کنند، بعد از زایمان وارد دوران نقاهت می‌شوند و نیاز دارند که بیشتر استراحت کنند. آنها باید به بدن‌شان اجازه احیای دوباره بدهند. در این زمان، دهانه رحم تنگ می‌شود، خون‌ریزی‌های ناشی از زایمان قطع شده و شکاف واژن بهبود پیدا می‌کند.

هر زمانی که خانم‌ها احساس آمادگی کردند، می‌توانند وارد رابطه شوند. خستگی و انرژی صرف شده در دوران بارداری باعث می‌شود که زنان تا مدت‌ها بعد از زایمان، از برقراری رابطه جنسی خودداری کنند.ممکن است خانمی‌در دوران بارداری، متوجه تغییراتی در تمایلات جنسی‌اش شود. سعی کنید خیلی راحت با همسرتان صحبت کنید تا بتوانید رابطه سالمی‌را در دوران بارداری پشت سر بگذارید.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟

در یک بارداری سالم، رابطه جنسی هیچ خطری برای مادر و جنین ندارد. اگر خانمی‌دچار هر گونه درد غیرمعمول یا خون‌ریزی در دوران بارداری شد، باید خیلی سریع با پزشک خود تماس بگیرد.

منبع : رابطه جنسی در بارداری ؛ آیا نزدیکی در بارداری بی خطر است؟

در تعریف ساده، به تکثیر نا متعارف سلول‌ها و عدم مهار آن‌ها توسط بدن سرطان گفته می‌شود. زمانی که سلول‌های نکته‌ای یا قسمتی از بدن به صورت غیر عادی تکثیر شوند، تومور را تشکیل می‌دهند.

۱ - سرطان پروستات
نوعی از سرطان که تنها در مردان مشاهده می‌شود، سرطان پروستات می‌باشد. این نوع سرطان اگر به زودی تشخیص داده شود به راحتی قابل درمان است. اولین علائم این سرطان را میتوان در ادرار مشاهده کرد. اگر خون در ادرارتان دیدید، این میتواند یکی از مهم‌ترین نشانه‌های سرطان پرستات باشد. از دیگر علائم میتوان به تکرر ادرار، کند شدن ادرار، مشکلات جنسی، درد لگن و کمر اشاره کرد.

روش‌های درمان سرطان پروستات:

• کرایوتراپی
• پرتو‌های فراصوت با شدت بالا
• شیمی‌درمانی
• هورمون درمانی

۲ - سرطان سینه

یکی دیگر از بیشترین نوع سرطان که مردم در ایران مبتلا می‌شوند، سرطان سینه می‌باشد. این نوع سرطان بیشتر در خانم‌ها دیده می‌شود. وجود توده زخیم و محکم در زیر پستان یکی از نشانه‌های سرطان سینه در زنان می‌باشد که با لمس کردن به راحتی قابل تشخیص است. از دیگر علائم سرطان پستان میتوان به احساس درد در زیر بغل و درد سینه‌ها، قرمزی پوست پستان، جوش‌های اطراف سینه‌ها، تغییر شکل و فرو رفتگی پستان‌ها و پوسته پوسته شدن پستان‌ها اشاره کرد.

روش‌های درمان سرطان سینه:
• عمل جراحی
• پرتو درمانی
• درمان هدفمند یا بیولوژیکی
• شیمی‌درمانی
• هورمون درمانی

۳ - سرطان خون

در این زمانه، با تغییر سبک زندگی و تغذیه نا سالم تعداد افرادی که به سرطان خون مبتلا می‌شوند، افزایش یافته است. این نوع سرطان یکی از رایج‌ترین سرطان‌هاییست که میتواند هر فرد با هر نوع سبک زندگی را درگیر خود کند. سرطان خون با ایجاد مشکل در روند تولید گلبول‌های سفید (خون) اتفاق می‌افتد. سرطان خونی که به مرحله حاد رسیده باشد با سرعت خیلی زیادی در بدن پخش می‌شود و خیلی زود سلامت فرد را به خطر می‌اندازد؛ اما سرطان خون مزمن مرحله به مرحله و با گذشت زمان وخیم‌تر می‌شود. از علائم سرطاان خون میتوان به کم خونی، عفونت‌های مکرر و لخته شدن خون اشاره کرد.

روش‌های درمان سرطان خون:
• اینترفرون درمانی
• شیمی‌درمانی
• پرتو درمانی
• جراحی
• پیوند سلول‌های بنیادی

۴ - سرطان ریه
زمانی که سلول‌های درون بافت ریه با سرعتی غیر قابل کنترل و غیر عادی، تکثیر می‌شوند، باعث سرطان ریه شده و فرد را با مشکلات خاصی مواجه می‌کنند. با تکثیر غیر عادی سلول‌ها، تومور به وجود می‌آید؛ در این صورت فرد دچار مشکل تنفسی شده و نیاز به درمان پیدا می‌کند. در حال حاضر، با توجه به سبک زندگی شهری و افزایش آلاینده‌ها، سرطان ریه جزو سرطان‌هایی است که آمار ابتلای بالایی دارد. از علائم ابتلا به این سرطان میتوان به تغییر ناگهانی صدا و بم شدن آن، برونشیت، ذات الریه، سر درد‌های بی دلیل، تنگی نفس، خش خش سینه و کاهش وزن اشاره کرد.

روش‌های درمان سرطان ریه:
• درمان هدفمند
• شیمی‌درمانی
• پرتو درمانی
• جراحی

۵ - سرطان معده
سرطان معده (به انگلیسی gastric cancer) می‌تواند در هر قسمتی از معده ایجاد شود. در این سرطان، سلول‌های سرطانی در معده جمع شده و سلامت فرد را به خطر می‌اندازد. از آنجایی که این سرطان بسیار آهسته رشد می‌کند، می‌تواند برای سال‌ها مخفی و بدون نشانه باشد. این سرطان علائم مختلفی دارد و به دلیل رشد آهسته اش، بسیاری از بیماران تا قبل از پیشرفت بیماری، این علائم را خطرناک نمی‌دانند و برای بررسی به پزشک مراجعه نمی‌کنند. از علائم وجود سرطان در معده می‌توان به احساس پری معده، آروغ زدن‌های پیاپی، نفخ معده، درد شکم، استفراغ و سوزش سر دل اشاره کرد.

روش‌های درمانی سرطان معده:
• ایمونوتراپی
• پرتو درمانی
• شیمی‌درمانی
• جرامی
• دارو

۶ - سرطان لوزالمعده

روش‌های درمان سرطان تخمدان:
• بیوتراپی
• درمان هدفمند
• شیمی‌درمانی
• پرتو درمانی

۸ - سرطان حنجره
رشد غیر عادی سلول‌ها در قسمت حنجره، باعث به وجود آمدن سرطان در این قسمت می‌شوند. این سرطان میتواند در غذا خوردن، صحبت کردن و نفس کشیدن فرد مشکل ایجاد کند. از علائم سرطان حنجره میتوان به سرفه‌های پیاپی، گلو درد، احساس خستگی، بوی بد دهان و به سختی نفس کشیدن اشاره کرد.

روش‌های درمانی سرطان حنجره:
• شیمی‌درمانی
• پرتو درمانی
• جراحی

۹ - سرطان روده بزرگ
مانی که سلول‌های سرطانی در روده بزرگ شروع به رشد و تکثیر کنند، فرد دچار سرطان روده بزرگ می‌شود. آمار ابتلا به این سرطان در سرتاسر دنیا بسیار بالاست. در حقیقت در بین سرطان‌های شایع، سرطان روده بزرگ در رتبه سوم و بین مرگ و میر‌های ناشی از ابتلا به سرطان هم در رتبه سوم قرار دارد. از علائم سرطان روده بزرگ میتوان به اسهال، مدفوع سست و باریک، کبود آهن در بدن، شکم درد، احساس ضعف و خستگی زیاد اشاره کرد.

روش‌های درمان سرطان روده بزرگ:
• عمل جراحی
• شیمی‌درمانی
• پرتو درمانی
• جراحی کرایو
• حذف تومور با بسامد رادیویی
• درمان هدفمند
• ایمونوتراپی

۱۰ - سرطان دهانه رحم
در سراسر دنیا، سرطان دهانهٔ رحم چهارمین عامل بیشترین موارد سرطان و همچنین چهارمین عامل بیشتر مرگ‌ها از سرطان در زنان است. از علائم آن میتوان به خونریزی در بین عادت‌های ماهانه، درد در زمان رابطه جنسی، درد در قسمت لگن و ترشحات خونی واژن اشاره کرد.

روش‌های درمان سرطان دهانه رحم:
• کارآزمایی بالینی
• شیمی‌درمانی
• پرتو درمانی

بهترین کاری که می‌توانید برای پیشگیری از ابتلا به سرطان‌ها انجام بدید، تغییر سبک زندگی و بهره بردن از رژیم‌های ساده غذایی می‌باشد.

حتما تا به حال بی حسی پا را تجربه کرده اید. بی حسی در پاهایتان ممکن است موقتی یا می‌تواند نتیجه یک بیماری مزمن مانند دیابت باشد و بارها و بارها آن را تجربه کنید. این بی حسی می‌تواند به مرور زمان پیشرفت کند و نشان دهنده مشکل و یا بیماری در بدنتان باشد. ممکن است به تدریج شروع به از دست دادن حس در پایتان کنید که با گذشت زمان بیشتر و بیشتر می‌شود.

علائم بی حسی پا چیست؟

اصلی ترین علامت بی حسی پا که همه ما تجربه می‌کنیم ،از دست دادن حس در پا است. که از دست دادن حس لامسه و حفظ تعادل شما را تحت تأثیر قرار می‌دهد؛ چرا که بعد از بی حس شدن نمی‌توانید پاهایتان را به درستی بر روی زمین بگذارید و راه بروید.

البته ممکن است در حین بی حس شدن پاهایتان برخی از احساسات غیر طبیعی دیگری را هم تجربه کنید. این احساسات شامل:

• احساس خراشیده شدن پوست؛
• احساس سوزن سوزن شدن پاها؛
• مور مور شدن پا؛
• احساس ضعف در پا یا انگشتان.

این علائم می‌تواند به پزشک شما کمک کرده تا تشخیص دهد که چه چیزی باعث بی حسی در پای شما شده است و درمان مناسب آن را پیدا کند.

چه عواملی باعث بی حسی در پا می‌شود؟

بدن شما دارای شبکه پیچیده‌‌‌ای از اعصاب است که از نوک انگشتان پایتان به مغز شما پیام میفرستد و دوباره پیام را از مغز به انگشتانتان برمی‌گرداند. ممکن است یکی از دلایل بی حسی در پاهایتان آسیب، انسداد، عفونتیا جمع شدگی اعصابباشد!

دلایلی که می‌تواند باعث بی حسی در پا شود عبارتند از :

• بیماری ام اس
• الکلیسم(الکلیسم‌ عبارت‌ است‌ از وابستگی‌ جسمانی‌ و روانی‌ به‌ الکل‌)
• بیماری« شارکو ماری توث»(نوعی ناهنجاری عصبی و بیماری ارثی می‌باشد که باعث فلج عضلات و ساق پا و تغییر شکل آنها می‌شود. .در هر دو هزار و پانصد نفر یک نفر دچار آن می‌شود)
• دیابت و نوروپاتی دیابتی(در این بیماری توانایی تولید هورمون انسولین در بدن از بین می‌رود یا بدن در برابر انسولین مقاوم شده و بنابراین انسولین تولیدی نمی‌تواند عملکرد طبیعی خود را انجام دهد)
• سرمازدگی
• سندرم گیلن باره(نوعی نوروپاتی محیطی است که بر اثر حمله سیستم دفاعی بدن به اعصاب محیطی وارد می‌شود)
• فتق دیسک(عارضه‌ای است که به علت ضربه یا بلندکردن جسم سنگین یا گاهی خود به خود در ستون فقرات اتفاق می‌افتد)
• بیماری لایم(نوعی عفونتی که از طریق نیش یک کنه و یک نوع باکتری در بدن ایجاد میشود )
• نوروم مورتون(افزایش ضخامت بافت عصبی در کف پا و بین استخوان‌های ۳ و ۴ پا است)
• مولتیپل اسکلروزیس( MS، نوعی بیماری پیشرونده و تحلیل برنده غلاف میلین سلول‌های عصبی در سیستم عصبی مرکزی است)
• بیماری شریان محیطی(باریک شدن شریان‌های بیرون از قلب به علت تجمع رسوبات است)
• بیماری عروق محیطی(به بیماری رگهای خونی خارج از قلب و مغز گفته می‌شود که باعث تنگ شدن رگهایی می‌شود که به پاها، دستها، معده و کلیه‌ها خون‌رسانی می‌کنند)
• سیاتیک(به مجموعه علائمی‌گفته می‌شود که در اثر تحت فشار قرار گرفتن یا تحریک عصب سیاتیک ایجاد می‌شود)
• زونا(یک بیماری ویروسی است که عامل مولد آن ویروس واریسلا زوستر (عامل آبله مرغان) است)
• اثرات جانبی داروهای شیمی‌درمانی
• آسیب نخاعی
• واسکولیت یا التهاب رگ‌های خونی(به مجموعه‌‌‌ای از بیماریهای التهابی رگهای خونی (سرخرگ‌ها، سیاهرگ‌ها و مویرگ‌ها) گفته می‌شود)

بی حسی و گرفتگی پا به این دلیل اتفاق می‌افتد که اعصاب پا در هنگام نشستن جمع و فشرده می‌شوند. وقتی می‌ایستید و جریان خون به پاهایتان باز می‌گردد، تازه این بی حسی را احساس می‌کنید. تا زمانی که خون به طور کامل به پاهایتان برنگشته هم چنان احساس سوزن سوزن شدن خواهید داشت.

چه موقع پس از مشاهده بی حسی در پاهایم به دنبال درمان پزشکی بروم؟

اگر بی حسی در پاهایتان به طور ناگهانی و بی دلیل اتفاق بیفتد و با علائم دیگر مانند مشکل در نفس کشیدن همراه باشد ، باید نگران سلامتی خود باشید. اگر در کنار بی حسی در پایتان علائم زیر را تجربه کردید، بهتر است هر چه سریع تر به پزشک مراجعه کنید:

• احساس گیجی؛
• مشکل در تکلم؛
• سرگیجه؛
• نداشتن کنترل بر روی مثانه یا روده؛
• بی حسی که طی چند دقیقه یا چند ساعت دوباره شروع می‌شود؛
• بی حسی که بخش‌های مختلف بدن را در بر می‌گیرد؛
• بی حسی که بعد از آسیب دیدگی در سر ایجاد می‌شود؛
• سردرد شدید؛
• تنفس سخت .

البته این علائم همراه با بی حسی در پاها همیشه هم خطرناک نیست اما می‌تواند نشان دهنده بیماری‌های زیر هم باشند:

• حمله صرع؛
• سکته مغزی ؛
• حمله ایسکمی‌گذرا (با نام TIA یا ” سکته مغزی خفیف ” شناخته می‌شود)

اگر بی حسی در پایتان باعث می‌شود که به طور مکرر زمین بخورید بهتر است برای انجام معاینات به پزشک مراجعه کنید. اگر به مرور زمان بی حسی در پایتان بیشتر می‌شود، نباید وقت را تلف کنید. می‌توانید در این مواقع به اورژانس بیمارستان مراجعه کنید.

علاوه بر این موارد اگه مبتلا به دیابت هستید و دائما در پاهایتان احساس بی حسی می‌کنید باید درباره آن با پزشکتان صحبت کنید. دیابت یکی از دلایل شایع بی حسی پا است؛ زیرا تغییرات متابولیک در بدن می‌تواند باعث آسیب عصبی شود و این آسیب اعصاب پایتان را مختل می‌کند.

بی حسی در پا چگونه تشخیص داده می‌شود؟

تشخیص بی حسی پا کاملا بستگی به شدت علائم آن دارد. اگر بدنتان علائمی‌مانند سکته مغزی را از خود نشان می‌دهد ،پزشکتان ممکن است اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT) را تجویز کند. این اسکن به پزشک اجازه می‌دهد وضعیت کامل مغز شما را مشاهده کرده و انسداد یا خونریزی که می‌تواند باعث بروز علائم شود را تشخیص دهد و زودتر برای درمان اقدام کند.

در طول درمان پزشک در مورد سابقه پزشکی تان و علائمی‌که تجربه کرده اید توضیحاتی از شما می‌پرسد که ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• چه مدت طول می‌کشد تا بی حسی در پاهایتان تمام شود؟
• علائم دیگری که همزمان با بی حسی پاها تجربه می‌کنید چیست؟
• اولین باری که متوجه بی حسی در پای خود شدید کی بوده است؟
• بی حسی چه زمان و با انجام چه کارهایی بدتر می‌شود؟
• انجام چه کارهایی باعث می‌شود بی حسی پایتان بهتر شود؟

بعد از اینکه سابقه پزشکی تان را گفتید، به احتمال زیاد پزشک از شما می‌پرسد که این بی حسی فقط در یکی از پاها و یا در هر دو پایتان است؟ برای بررسی محدوده این بی حسی ممکن است برخی از آزمایش‌های زیر را انجام دهد:

• الکترومیوگرافی (میزان واکنش عضلات به تحریک الکتریکی را اندازه گیری می‌کند)
• تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) (برای مشاهده ناهنجاری در ستون فقرات، نخاع یا هر دو)
• بررسی هدایت اعصاب (چگونگی عملکرد جریان‌های الکتریکی در اعصاب را اندازه گیری می‌کند).

بی حسی در پا چگونه درمان می‌شود؟

همان طور که قبلا گفتیم بی حسی باعث می‌شود ،نتوانید تعادل خود را به خوبی حفظ کنید و امکان زمین خوردن و افتادن شما وجود دارد. اگر دائما به دلایل پزشکی بی حسی در پاهایتان را تجربه می‌کنید بهتر است با یک فیزیوتراپیست برای داشتن برنامه ورزشی برای بالا بردن حفظ تعادل مشورت کنید.

از راه‌های کاهش بی حسی پا میتوان به : استراحت کردن، ماساژ پای بی حس، حمام پا، کاهش استرس و اضطراب، کاهش مصرف الکل و کافئین، پوشیدن کفش راحتی، ورزش، رژیم غذایی مناسب و کم کلسترولاشاره کرد که حمام پا و ماساژ درمانی بهترین گزینه‌ها هستند .

برای بهبود جریان خون در اعصاب آسیب دیده می‌توانید از حرکات و تمریناتی استفاده کنید که باعث بی حسی پا نمی‌شوند.

درمان بی حسی پا خیلی مهم است. بی حسی مداوم علاوه بر اینکه خطر زمین خوردن را در پی دارد، باعث می‌شود در صورت زخمی‌شدن پایتان آن را احساس نکنید و در نتیجه ممکن است مدت زمان زیادی طول بکشد تا متوجه زخم عمیقی روی پایتان شوید و دیرتر آن را درمان کنید. از طرف دیگر در صورت کاهش گردش خون در پا ممکن است، بهبودی زخم شما نسبت به گذشته ، دیرتر اتفاق بیفتد.

با درمان علتی که باعث بی حسی در پاهایتان می‌شود به تدریج علائم دیگری که همراه با آن بودند، از بین می‌رود.

اگر دائما بی حسی مزمن در پای خود را تجربه می‌کنید لازم است حداقل سالی یکبار به متخصص قلب مراجعه کنید.

چند نکته برای یادآوری:

• پاها را به طور مرتب بررسی کنید تا در صورت بریدگی و یا زخم زودتر آن را درمان کنید
• آینه‌‌‌ای را روی زمین بگذارید و کف پاهایتان را با دقت بررسی کنید.
• از کفش‌های مناسبی استفاده کنید که از پای شما محافظت کرده و خطر زخمی‌شدن آن را کمتر می‌کنند.

منبع: مجله پزشکی دکتر چک

بیماری پروانه‌‌‌ای (اپیدرمولیز بولوزا) به گروهی از بیماری‌های نادر ژنتیکی اطلاق می‌شود که باعث تاول زدن پوست و غشا مخاطی می‌شود. تاول‌ها معمولا آسیب خفیفی ایجاد می‌کنند و معمولا دردناک هستند. کودکانی که با انواع خفیف درگیر هستند ممکن است تا زمان حرکت چهار دست و پا یا راه رفتن هیچ علائمی‌را نشان ندهند.

بیماری پروانه‌ای (اپیدرمولیز بولوزا) به گروهی از بیماری‌های پوستی نادر ژنتیک گفته می‌شود که با شکننده شدن پوست و ایجاد تاول‌های متعدد بر اثر برخوردهای ساده یا جراحت‌های سطحی همراه هستند.

پوست انسان از دو لایه تشکیل شده است. لایه خارجی پوست، روپوست یا اپیدرم نام دارد و لایه زیرین درم یا درمیس نام دارد. در افراد سالم، لنگر‌های پروتئینی میان این دو لایه وجود دارند که از حرکت مستقل آنها بر روی هم جلوگیری می‌کنند. در بیماران پروانه ای، در میان دو لایه پوستی، لنگرهای پروتئینی کافی برای نگه داشتن دولایه در کنار هم وجود ندارند. این موضوع باعث شکننده شدن پوست این افراد می‌شود، در این حالت حتی خفیف ترین تماس‌ها نیز (نظیر خاراندن یا فشار) یا ضربه به جدا شدن لایه‌های پوست و ایجاد تاول و زخم‌های دردناک می‌انجامد.

مبتلایان بیماری پروانه‌‌‌ای درد ناشی از این زخم‌ها را با سوختگی درجه سه مقایسه می‌کنند. به علاوه، در نتیجه آسیب مزمن به پوست، افراد مبتلا به بیماری پروانه‌‌‌ای به میزان زیادی در معرض انواع سرطان‌های بدخیم پوست هستند.

انواع بیماری‌‌‌ای بی

شدت این بیماری می‌تواند از انواع خفیف تا انواع کشنده متغیر باشد. در حال حاضر چهار نوع اصلی بیماری پروانه‌‌‌ای وجود دارند: اپیدرمولیز بولوزا ساده، اپیدرمولیز بولوزا اضمحلالی (دیستروفیک)، اپیدرمولیز بولوزا اتصالی و سندروم کیندلر. تشخیص نوع بیماری بر اساس علائم، نمونه برداری از پوست و آزمایش ژنتیک انجام می‌شود.

علت ابتلا به eb

بیماری پروانه‌‌‌ای (EB) به دلیل یک جهش در حداقل هجده ژن متفاوت رخ می‌دهد. بعضی انواع این بیماری به دلیل وجود ژن‌های اتوزومال غالب و برخی دیگر به دلیل ژن‌های اتوزومال مغلوب رخ می‌دهند. مکانیزم نهفته در شکل گیری این بیماری، عیوبی است که در اتصال میان یا درون لایه‌های پوست ایجاد می‌شود.

در بیست سال گذشته، سیزده ژن اصلی شناسایی شده اند که در اکثر موارد بیماری پروانه‌‌‌ای مشترک بوده اند. خطای ژنتیکی عامل بیماری پروانه‌‌‌ای موجب نواقصی در پروتئین‌های میان سلول‌های اپیدرم و درم پوست می‌شود.

در بسیاری کشورها، کودکان پروانه‌‌‌ای به بیماران جوانی گفته می‌شود که به اپیدرمولیز بولوزا مبتلا هستند، زیرا پوست این کودکان مشابه بال پروانه‌ها ظریف و شکننده است. در بعضی کشورها اصطلاح کودکان شیشه‌‌‌ای و کریستالی برای توصیف این بیماری به کار می‌رود.

بیماری‌‌‌ای بی چه مشکلاتی به وجود می‌آورد؟

مشکلات ناشی از بیماری پروانه‌‌‌ای می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• باریک شدن مری
• سرطان سلول‌های سنگفرشی، که نوعی سرطان پوست است
• نیاز به قطع عضو

درمان بیماری پروانه‌ای

در حال حاضر هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد. افراد درگیر به طور معمول از روش‌هایی برای مدیریت بیماری استفاده می‌کنند. این روش‌ها شامل مراقبت از زخم‌ها، کنترل درد، کنترل عفونت، پشتیبانی تغذیه‌‌‌ای و پیشگیری و درمان مشکلات بعدی هستند.

باتوجه به اینکه در حال حاضر درمانی برای این بیماری وجود ندارد، متاسفانه کودکان مجبورند این درد را به صورت دائمی‌تحمل کنند. خانواده‌های کودکان پروانه‌‌‌ای به طور معمول تحت پوشش بیمه‌های درمانی یا حمایت‌های ویژه کشوری قرار می‌گیرند، زیرا این کودکان نیازمند برنامه‌ها و خدمات ویژه و گران قیمتی هستند.

خالی کردن تاول‌ها

در بسیاری از بیماران پروانه ای، تاول‌ها به طور روزانه نیاز به ترکیدن، تخلیه و پانسمان دارند تا از بروز عفونت در بدن بیمار جلوگیری شود. هر تاول از چند نقطه تخلیه می‌شود و این کار با کمک سوزن‌های یا تیغ‌های استریل انجام می‌شود و در نهایت تمام مایع موجود در آنها با کمک فرآیندهایی تخلیه می‌شوند. به طور معمول این فرآیند روزانه نیازمند آموزش و تمرین خانواده‌های کودکان پروانه‌ای است و معمولاً در انجمن‌های کودکان پروانه‌ای این خدمات عرضه می‌شود.

تغییر پانسمان

به طور معمول تعویض پانسمان کودکان پروانه‌‌‌ای کار بسیار دردناکی است و معمولا یک تا سه ساعت طول می‌کشد، در اغلب موارد خانواده‌ها برای انجام پانسمان به کمک پرستاران نیاز دارند. پرستار آموزش دیده در این زمینه به خانواده‌ها کمک می‌کند. پانسمان جدید باید به طور مجزا و برای هر بخش آسیب دیده بدن استفاده شود تا از پوست آسیب دیده محافظت کند و احتمال عفونت زخم‌های رو به بهبود کاهش پیدا کند.

منبع: نبض ما

تجربه تنگی نفس (نفس تنگه)یا سایر مشکلات تنفسی بسیار ترسناکاست؛ اما علامت عادی استرسو اضطرابمی‌باشد. بعضی وقتها ما دچار تنگی نفس ناشی از استرس و اضطراب می‌شویم که چندان نگران کننده نبوده و با گذر استرس رفع می‌شود.

بسیاری از افراد از این نگران هستند که علائمی‌که بر تنفس شان تاثیر می‌گذارد، ناشی از یک مورد جسمانی باشد. در حقیقت، سلامت روان از چندین راه بر سلامت جسمی‌تان تاثیر می‌گذارد.

در حالی که استرس و اضطراب ممکن است باعث بروز تنگی نفس یا سایر نشانه‌های جسمانی شود، بسیار مهم است که بدانید احساس تنگی نفس حتی به دلایل دیگر، هم می‌تواند باعث بروز اضطراب شود.

در این مقاله از سایت دکترچک می‌خواهیم در خصوص تنگی نفس و زمان مراجعه به پزشک اطلاعاتی در اختیارتان قرار دهیم.

علائم تنگی نفس ناشی از استرس و اضطراب

استرس و اضطراب در واقع پاسخ طبیعی ترس از طرف بدن تان است. بدن تان واکنش‌های جسمانی یا روانی نشان می‌دهد تا شما را برای فرار یا جنگیدن آماده کند.

یکی از این پاسخ‌ها، تنگی نفس است. در این شرایط ممکن است احساس کنید که نمی‌توانید نفس بکشید، فشاری روی قفسه سینه تان است یا این که حسی مثل خفگی دارید.

مطالعات صورت گرفته در همین زمینه نشان داده است که نوعی ارتباط قوی میان اضطراب و علائم تنفسی، مثل: تنگی نفس وجود دارد.

علائم دیگری که در طول این پاسخ رخ می‌دهند و باعث بروز اضطراب می‌شوند، شامل موارد زیر است:

• سریع تر نفس کشیدن؛
• تنگی یا سفت شدن قفسه سینه؛
• تنگی نفس یا حس خفگی؛
• حسی شبیه به این که چیزی در گلوی تان گیر کرده است؛
• تنش عضلانی؛
• تپش قلب (مشابه ضربان قلب اما سریع تر و قدرتمندتر)؛
• احساس ضعف و سرگیجه؛
• حالت تهوع یا حس ناراحتی شکم؛
• بیقراری و کج خلقی.

علت تنگی نفس ناشی از استرس و اضطراب چیست؟

تنگی نفس و سایر نشانه‌های فیزیکی، خود را در پوشش مبارزه نشان می‌دهند تا از شما محافظت کنند. به دلیل اضطراب زندگی تان به خطر نمی‌افتد؛ اما بدن تان به نحوی برخورد می‌کند که انگار در خطر هستید.

دلیل این که دچار سفتی قفسه سینه، تنگی نفس و زیاد شدن تعداد نفس‌های تان می‌شوید این است که بدن تان سعی می‌کند تا مقدار بیشتری اکسیژن به عضلات ارسال کرده و شما را برای وضعیت فرار آماده کند. ضربان قلب تان بیشتر می‌شود و از آن جایی که خون بیشتری به قلب پمپاژ می‌شود، بدن تان گرم شده و شما را برای وضعیت مبارزه آماده می‌کند.

چگونه از تنگی نفس ناشی از اضطراب و استرس رهایی یابیم؟

وقتی که دچار تنگی نفس ناشی از حمله استرس و اضطراب می‌شوید، تمرکز بر نفس تان غیر قابل کنترل است؛ اما با تمرکز بر آن، می‌توان آن را تحت کنترل درآورد و مقدار مناسبی از اکسیژن را به سمت ریه‌ها فرستاد.

دانشمندان توصیه کرده اند که نفس کشیدن دیافراگمی‌را تمرین کنید. این روش نوعی تکنیک تنفسی است که از پرده دیافراگم تان کمک می‌گیرد.

در زمان تنگی نفس، معمولا از دهان یا قفسه سینه تان نفس می‌کشید. نفس کشیدن دیافراگمی‌فواید زیر را دارد:

• تعداد نفس‌ها را کم می‌کند؛
• نیاز بدن را به اکسیژن کاهش می‌دهد؛
• انرژی کم تری برای نفس کشیدن به کار می‌برد.

بگذارید نحوه تنفس دیافراگمی‌را برای تان توضیح دهیم :

1. روی صندلی بنشینید یا این که روی کمر روی سطح صافی دراز، مثل تختخواب، بکشید.
2. یکی از دستانتان را روی قسمت بالا و دیگری را زیر قفسه سینه بگذارید. با این کار در هنگام نفس کشیدن راحت تر دیافراگم تان را احساس می‌کنید.
3. به آرامی‌با بینی تان عمل دم را انجام دهید: در این حالت شکم سمت مخالف دست‌ها حرکت می‌کند.
4. عضلات شکم تان را سفت کنید. بگذارید در هنگام عمل بازدم از طریق بینی یا دهان تان عضلات به جلو حرکت کنند.
5. دم و بازدم را ادامه دهید و بالا و پایین رفتن شکم تان را احساس کنید.روزانه این کار را ۵ تا ۱۰ دقیقه تکرار کنید.

نکته:هنگامی‌که از طریق بینی تان عمل دم و بازدم را انجام می‌دهید، کم تر دچار تنگی نفس می‌شوید. کاملا طبیعی است که در اولین باری که این تمرین را انجام می‌دهید، احساس خستگی کنید. در دفعات بعدی این کار را به صورت اتوماتیک انجام خواهید داد.

همچنین می‌توانید از روش‌های زیر برای رهایی از استرس و اضطراب کمک بگیرید:

• تمرین‌های زمینی:یکی از مدل‌های این تمرین، گره کردن قسمت‌های بدن و به آرامی‌رها کردن شان است.
• حواس پرتی ذهنی:سعی کنید حواس تان را به چیز دیگری پرت کنید تا آرام شوید. صحبت کردن درباره اشیاء دور و ورتان را امتحان کنید.
• با خودتان صحبت کنید:حالا که می‌دانید این نشانه‌ها بخشی از پاسخ اتوماتیک بدن تان هستند، آن را به خودتان یادآوری کنید. در همان لحظه‌‌‌ای که اضطراب دارید، به خودتان بگویید «چون بدنم تلاش می‌کند تا اکسیژن بیشتری به دست آورد، من نمی‌توانم نفس بکشم» یا این که ” وضعیت قلبم خوب است».
• ورزش کردن:ممکن است برای تان عجیب باشد که در بحبوحه این حمله عصبی ورزش کنید! اما بهتر است که پیاده روی کنید یا مقداری از انرژی ذخیره شده را آزاد کنید. بدن تان در حال آماده سازی خود برای فرار از مشکلات است.
• مراقبت از خود:با چند روش ساده می‌توانید از خودتان مراقبت کنید. نوشیدنی‌های گیاهی بنوشید( چای کافئین دار نخورید؛ زیرا استرس را زیاد می‌کند). احساساتتان را یادداشت کنید. به موسیقی آرام گوش دهید.
• به خودتان شوک وارد کنید:سرتان را درون کاسه آب سرد کنید تا به بدن تان شوک وارد شود. پزشکان این روش را توصیه می‌کنند.

اگر به صورت روزانه نفس کشیدن و دیگر روش‌های ذهنی یا یوگا را تمرین کنید، از این مشکل خلاص خواهید شد.

چگونه در مواقع اضطراب از تنگی نفس جلوگیری کنیم؟

اصلی ترین راه ممکن برای جلوگیری از تنگی نفس و بروز سایر نشانه‌های جسمانی، این است که روش‌های مناسب را تمرین کرده و محرک‌هایی را که نمی‌شناسید، تشخیص دهید.

از موثرترین راهکارهایی که وجود دارد، این است که تفکرات را بنویسید. در این روش، تمام افکاری که به طور خودکار در آخرین لحظات اضطراب یا حمله عصبی به آن‌ها فکر کرده اید، یادداشت می‌کنید. با این کار محرک مورد نظر را شناسایی می‌کنید.

علاوه بر این، می‌توانید احساس خود را در هنگام بروز این حالت بنویسید.

به این صورت می‌توانید گزارش فکری خودتان را هم تهیه کنید:

• تاریخ بروز حمله؛
• محرک مخصوص (موقعیتی که در آن بوده اید یا نشانه فیزیکی، مثل: تنگی نفس)؛
• افکاری که به طور خودکار وارد ذهن تان شده اند؛
• تا چه اندازه به این افکار باور دارید (از ۱ تا ۱۰۰ درصد)؛

هنگامی‌که این افکار به ذهن تان می‌آید، فکر می‌کنید که ۱۰۰ درصد درست اند؛ اما پس از آن متوجه می‌شوید که ۲۰ درصد آن‌ها حقیقت دارند.

تفکر عمیق هم به کم کردن اضطراب کمک می‌کند. تحقیقات زیادی در این باره انجام شده نشان داده است که تفکر و اندیشه عمیق می‌تواند علائم اضطراب را کاهش داده و در نتیجه آن را برطرف کند.

در نهایت بهتر است که با فرد متخصص مشورت کنید تا راهکارهای بیشتری پیش روی تان قرار دهد. این افراد به شما کمک می‌کنند تا افکار منفی را که در هنگام اضطراب به سراغ تان می‌آیند، از سر بیرون کنید؛ مخصوصا اگر این افکار باعث اضطراب شدید یا افسردگی تان شوند.

دلایل دیگری که باعث تنگی نفس می‌شوند

تنگی نفس یا سایر نشانه‌های جسمانی می‌توانند باعث بروز سایر شرایط شوند. نشانه‌هایی را که مشاهده می‌کنید، به پزشک تان اطلاع دهید.

سایر دلایلی که باعث تنگی نفس می‌شوند، عبارت اند از:

• ورزش کردن؛
• تغییر میل ذاتی؛
• پوشیدن لباس‌های تنگ؛
• سبک زندگی ساکن.

سایر شرایطی که ممکن است با تنگی نفس مواجه شوید، شامل موارد زیر است:

• آسم؛
• بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD)؛
• حمله قلبی یا نامساعد بودن وضعیت قلب؛
• ذات الریه؛
• فشار خون پایین؛
• مسدود شدن مجرای بالای هوایی.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟

اگر به طور مرتب تنگی نفس داشتید یا این عارضه هیچ ارتباطی با اضطراب نداشت، باید به پزشک مراجعه کنید.

اگر با هر کدام از نشانه‌های حمله قلبی مواجه شدید، با اورژانس تماس بگیرید. این نشانه‌ها عبارت اند از:

• سفتی یا درد قفسه سینه، گردن، فک یا بازوها؛
• خستگی؛
• سرگیجه، حالت تهوع یا استفراغ؛
• ناراحتی بازو یا شانه‌ها؛
• عرق کردن بیشتر از روزهای عادی، بدون وجود هیچ دلیل منطقی.

بررسی اجمالی تنگی نفس ناشی از استرس و اضطراب

به یاد داشته باشید که حملات اضطرابی باعث مرگ تان نمی‌شوند. حتی اضطراب هم به حمله قلبی تبدیل نخواهد شد.

اگر نگران وضعیت تان هستید، به پزشک مراجعه کنید. می‌توانید به متخصص سلامت روانی مراجعه کنید تا از او کمک گرفته و راه‌های مقابله با این مشکل را فرابگیرید.

منبع: مجله پزشکی دکترچک

عفونت واژن می‌تواند در اثر باکتری‌ها، قارچ‌ها، انگل‌ها یا ویروس‌هایی که در داخل واژن و بخش بیرونی آن رشد می‌کنند ایجاد شود. عفونت‌های واژن و ناحیه بیرونی آن علائمی‌مانند درد و خارش اطراف واژن و ترشحات غیرمعمول واژن را به همراه دارند.

بیشتر عفونت‌های واژن می‌توانند به سرعت و به راحتی درمان شوند. مراجعه به پزشک در صورت مواجهه با مشکل به خلاص شدن از شر عفونت و جلوگیری از عوارض آن کمک می‌کند. اگر فکر می‌کنید ممکن است یک عفونت مقاربتی داشته باشید (برای مثال اگر با یک فرد جدید رابطه جنسی بدون کاندوم داشته اید)، بهتر است در یک کلینیک بهداشت جنسی معاینه شوید.

بسته به نوع عفونت، ممکن است شما علائم زیر را تجربه کنید:

• ترشحات سفید از واژن که شبیه پنیر دلمه شده هستند ترشح می‌شوند. در غیر این صورت ممکن است ترشحات رقیق سفید، سبز یا زرد که بوی ماهی می‌دهند داشته باشید.
• خارش یا درد در درون واژن یا اطراف آن
• درد به هنگام رابطه جنسی
• درد هنگام عبور ادرار
• درد در قسمت تحتانی شکم یا لگن شما
• خونریزی بین پریودها یا بعد از رابطه جنسی
• زگیل یا زخم در ناحیه بیرونی واژن (پوست اطراف واژن)
• عفونت لگن

چگونه بدانم عفونت رحم دارم یا خیر

ممکن است پزشکان یا ماماها با پرسیدن چند سوال در مورد علائم، ایده خوبی در مورد مشکل شما به دست آورند. همچنین ممکن است بخواهند واژن شما را بررسی کنند.

در این صورت، آنها ابتدا به بیرون واژن شما نگاه می‌کنند. سپس از ابزاری به نام اسپکولوم استفاده می‌کنند تا واژن شما به آرامی‌باز شود و به آنها اجازه دهد درون آن را معاینه کنند. آنها ممکن است با استفاده از تکه پنبه‌‌‌ای کوچک و گردی، نمونه‌‌‌ای از ترشحات یا سلول‌های موجود در واژن را خارج کنند. این نمونه‌ها ممکن است زیر یک میکروسکوپ در کلینیک آزمایش و یا معاینه شوند و یا برای بررسی بیشتر به آزمایشگاه فرستاده شوند. همچنین ممکن است پرستار یا پزشک شما بخواهد از یک نمونه ادرار استفاده کند، که برای آزمایش ارسال می‌شود.

روش‌های مختلفی برای آزمایش عفونت واژن وجود دارند. ممکن است از شما خواسته شود یک نمونه ادرار تهیه کنید. یک پزشک یا پرستار در کلینیک یا مطب ممکن است بخواهد با استفاده از یک اسپکولوم داخل واژن شما را نگاه کند.

خارش واژن

خارش واژن به یک عارضه ناراحت کننده و در بعضی مواقع به یک علامت دردناک گفته می‌شود که به دلیل عفونت، مواد تحریک کننده یا حتی یائسگی ایجاد می‌شود. تحریک یا خارش در هر جای بدن می‌تواند باعث ناراحتی فرد شود، اما زمانی که در نواحی حساس مانند واژن و ناحیه بیرونی آن به وجود می‌آید، می‌تواند به یک مشکل جدی تبدیل شود.

خارش واژن لازم نیست همواره یک موقعیت آزار دهنده باشد و باید در موارد خفیف نیز به آن توجه شود. برای مثال، یک زن به خصوص یک زن باردار باید برای معالجه علت خارش واژن خود با متخصص زنان و زایمان مشورت کند.

درمان خارش واژن

برای بهبود و درمان خارش واژن می‌توانید راهکارهای خانگی زیر را امتحان کنید:

۱-آلوئه ورا

آلوئه ورا خاصیت ضد قارچی زیادی دارد و گزینه خوبی برای درمان خارش واژن محسوب می‌شود. خواص ضد باکتریایی این ماده غذایی به جلوگیری از ایجاد باکتری‌های مضر در واژن کمک می‌کنند. همچنین این گیاه خاصیت تسکین درد دارد و به کاهش ورم کمک می‌کند.

بهترین راه استفاده از آلوئه ورا، استفاده از برگ‌های آلوئه ورا جوان تر است. برگ را برش دهید و ژل درون آن را با یک فنجان آب ولرم مخلوط کنید. سپس می‌توانید از این محلول برای شستشوی واژن استفاده کنید. این محلول به جلوگیری از رشد باکتری‌ها کمک می‌کند.

۲-نمک

نمک یک ماده ضد باکتری عالی است و به برطرف کردن خارش کمک می‌کند. در اصل نمک آب را از سلول‌ها استخراج می‌کند و در نتیجه باکتری‌ها و قارچ‌ها را می‌کشد. استفاده از روش اسمز برای واژنی که از عفونت رنج می‌برد شگفت انگیز است. با این روش باکتری‌ها به خوبی کشته می‌شوند و از آن جایی که باکتری‌های بد عامل ایجاد خارش هستند، این اقدام به رفع مشکل کمک می‌کند. خاصیت ضد تحریک طبیعی نمک، آن را به گزینه‌‌‌ای بسیار مناسب برای رفع تحریک در واژن تبدیل می‌کند.

محلول یک قاشق غذاخوری نمک در یک لیوان آب ولرم برای تسکین خارش عملکرد فوق العاده‌‌‌ای دارد و یک درمان خانگی عالی برای واژن تحریک شده محسوب می‌شود. همچنین مخلوط کردن نمک در وان و حمام کردن نیز راه بسیار خوبی برای درمان خارش است.

۳-روغن نارگیل

یک روش آسان برای استفاده از روغن نارگیل، استفاده از یک کمپرس سرد آن با استفاده از مکعب‌های یخ و بسته بندی آنها در یک پارچه تمیز است. پارچه را حدود دو دقیقه روی واژن قرار دهید و بعد از ده دقیقه دیگر دوباره این کار را تکرار کنید. این زمان باید برای تاثیر کمپرس سرد کافی باشد. این یک روش درمانی عالی برای جلوگیری از خارش واژن محسوب می‌شود.

درمان عفونت رحم با گیاهان دارویی

عفونت قارچی زمانی رخ می‌دهد که رشد بیش از حد قارچ کاندیدا آلبیکانز در واژن شما وجود داشته باشد. این قارچ به طور طبیعی در واژن وجود دارد، اما مقدار بیش از حد آن باعث تحریک، التهاب، خارش و خروج ترشحات از واژن می‌شود. این عفونت‌ها بسیار ناراحت کننده و بسیار متداول هستند اما به راحتی قابل درمان هستند: کلینیک مایو تخمین می‌زند که از هر چهار زن سه نفر در طول زندگی خود یک عفونت قارچی را تجربه می‌کنند.

روش استاندارد درمان این مشکل استفاده از داروی ضد قارچ است (این داروها به صورت کرم، پماد، قرص و شیاف موجود هستند). برخی از داروهای خانگی نیز می‌توانند به کاهش علائم یا جلوگیری از گسترش عفونت کمک کنند، با این حال تحقیقات بیشتری برای تایید کارآمدی این روش‌های درمانی نیاز هستند.

روغن آویشن

مطالعات متعددی نشان می‌دهد که روغن آویشن دارای خاصیت ضد قارچی و ضد میکروبی است، این روغن می‌تواند به متوقف کردن رشد کاندیدا آلبیکانز کمک کند. دکتر تاز در رابطه با این درمان می‌گوید: “روغن آویشن به کاهش حجم قارچ‌ها کمک می‌کند.” شما می‌توانید از این روغن به صورت رقیق شده است استفاده کنید و البته آن را به صورت موضعی در محل خارش قرار دهید. همچنین می‌توانید از کپسول‌های روغن آویشن استفاده کنید، 500 میلی گرم میانگین دوز مصرفی است که می‌توانید در کل روز مصرف کنید. همچنین این دارو می‌تواند از زیر زبان و به مقدار کم 1 تا 2 قطره جذب شود.

عفونت کرم حلقوی واژن

این عفونت، یک عفونت قارچی واژن است که به نام کاندیدیازیس نیز شناخته می‌شود. این بیماری مشکلی شایع است. یک واژن سالم شامل باکتریها و برخی قارچ‌ها است. اما هنگامی‌که تعادل باکتریها و قارچ‌ها تغییر کند، سلولهای قارچی می‌توانند چند برابر شوند. این باعث خارش شدید، ورم و سوزش می‌شود.

درمان عفونت قارچی واژن می‌تواند علائم این عفونت را در طی چند روز تسکین دهد. در موارد شدیدتر ممکن است رفع علائم تا دو هفته طول بکشد.

عفونت‌های قارچی واژن یک عفونت مقاربتی (STI) محسوب نمی‌شوند. ارتباط جنسی می‌تواند آنها را گسترش دهد، اما زنانی که از نظر جنسی فعال نیستند نیز می‌توانند به آنها دچار شوند.

منبع: نبض ما

اختلافات زن و شوهریبین هر زوجی پیش می‌آید و ممکن نیست افراد رابطه‌‌‌ای کاملا یکنواخت و بی دردسر داشته باشند. با این حال اگر شما می‌خواهید رابطه‌‌‌ای طولانی مدت و با دوام داشته باشید باید سعی کنید به جای آنکه همسرتان را ارعاب و تحقیر کنید، او را به خنده و عشق دعوت نمایید. راز یک زندگی مشترک موفق و شاد در این نکته کلیدیست. هرزگاهی دعوا و جروبحث میان زن و شوهر خوب است اما باید بتوانید دوباره همه چیز را آرام کرده و به عشق بازگردید.

چگونگی برخورد شما با اختلافات زن و شوهری بسیار مهم است زیرا شما در آن لحظات چیزهایی می‌گویید که یا باعث نزدیک تر شدن شما به همسرتان می‌شود و یا شما را کاملا از هم دور می‌کند. بنابراین اگر پس از دعوا بدانید چگونه با همسرتان رفتار کنید، اوضاع بهتر پیش خواهد رفت:

1. عاجزانه از او طلب بخشش نکنید:

اینکه پس از دعوا قادر به بیان عذرخواهی باشید نه تنها نشانه ضعف و شکستن غرور نیست بلکه می‌تواند شخصیت شما را بزرگتر کند اما اینکه از او با خواهش و التماس بخواهید شما را ببخشد کاری کاملا اشتباه است.

فرض کنید شما به همسرتان قول داده بودید چیزی برایش بخرید اما فراموش کرده و یا اکنون توان خریدش را ندارید. باید به یاد داشته باشید که او اکنون عصبانی و ناراحت است. وقتی شما عاجزانه از او می‌خواهید که شما را ببخشد، دچار ضعف احساسی می‌شوید و در واقع کم کم احترام خود را نزد او از دست خواهید داد. در اغلب موارد بر هم خوردن یک رابطه به این علت است که طرفین دیگر برای یکدیگر احترامی‌قائل نیستند و دیگری را در حد و لیاقت خود نمی‌بینند.

با توجه به این موضوع اکنون می‌توانید درک کنید که رفتار شما پس از یک جروبحث مفصل تا چه اندازه می‌تواند مهم باشد و جذابیت و عشق شما برای طرف مقابل بیشتر می‌شود یا احساساتش نسبت به شما کاهش می‌یابد.

بنابراین خوب است که از همسرتان عذرخواهی کنید اما سعی کنید کاملا صادقانه و دوست داشتنی باشد و قوی و محکم به نظر برسید. به عنوان مثال به جای آنکه بگویید “معذرت می‌خواهم، لطفا منو ببخش. حاضرم هر کاری که بخواهی انجام دهم و قول می‌دهم که دیگر این کار را تکرار نکنم.” که باعث می‌شود ضعف عاطفی شما نمایان شود، شما می‌توانید بگویید “من برای آنچه اتفاق افتاد عذرخواهی می‌کنم. فرصتی داشتم که درباره ش فکر کنم و حالا می‌فهمم که اشتباه کردم. از این پس سعی می‌کنم جور دیگری رفتار کنم تا دیگر چنین احساسی را با هم تجربه نکنیم.”

بدین شکل او نه تنها احساس شما را درک می‌کند بلکه درمی‌یابد شما به اندازه کافی انسان هستید که مسئولیت اشتباهی که انجام داده اید را بپذیرید و سپس اقدام به بهبود خود کنید. به همین سادگی احترام، جذابیت و عشق میان شما رشد پیدا خواهد کرد.

2. تنها به فکر صلح و آشتی نباشید و به حل اختلافات زن و شوهری هم فکر کنید:

اشتباه بزرگی که اکثر مردها انجام می‌دهند این است که تنها به فکر آرام کردن اوضاع هستند غافل از اینکه اختلافات زن و شوهری حتما باید رفع و رجوع شوند. ممکن است در حال سپری کردن ماه‌های اول ازدواج باشید بنابراین اینطور به نظر می‌رسد که در مورد جنس مخالف اطلاعات و تجربه ندارید و همچنین نمی‌توانید درک کنید طرف مقابل تان دقیقا چه می‌خواهد. هیچگاه زندگی مانند فیلم‌ها نیست. گاهی اوقات روابط بسیار زود تغییر شکل می‌دهند و اختلافات زن و شوهری ظاهر می‌شوند. اکثر زنان باید بدانند که مردشان به اندازه کافی مرد است تا بتوانند به او تکیه کنند. وقتی شما به فکر حل اختلافات زن و شوهری هستید و سعی می‌کنید برای هر چیزی چاره‌‌‌ای بیندیشید، همسرتان می‌تواند بیش از پیش به شما اعتماد کند. او درمی‌یابد که شما توانایی مدیریت هر چیزی را دارید و اینگونه خود را به او ثابت می‌کنید. او درمی‌یابد شما در هر شرایط دشواری ایستادگی خواهید کرد و برای زندگی تان نیز ارزش قائل هستید.

بنابراین هرگاه دچار اختلافات زن و شوهری شدید فکر نکنید شریک زندگی تان تنها از شما می‌خواهد که با او آشتی کنید. شما باید روی اعتقاد خود بایستید و درباره آن کاملا منطقی صحبت کنید.

به عنوان مثال شما ممکن است در کنار شغلی که دارید به کلاس‌های آموزشی دیگری در اوقات فراغت بروید. شاید هدف شما این باشد که پس از پایان کلاس‌ها، پیشرفت شغلی داشته باشید و برای زندگی خود و همسرتان تلاش کنید. در عین حال همسرتان به خاطر تنهایی و دلتنگی به شما می‌گوید که از این وضع خسته شده است. شما هم برای اینکه احساسات ناخوشایند او را برطرف کنید از رفتن به کلاس‌ها انصراف می‌دهید. باید بدانید که این روش درستی در زندگی نیست. اگر شما به هدفی که تعیین کرده اید اعتقاد دارید باید آن راه را ادامه دهید. در غیر این صورت شما عدم ایستادگی خود را اثبات می‌کنید. شما باید در آرامش و منطق مطلق به او بگویید که این کار را برای سعادت هر دو انجام می‌دهید و حمایت کافی را از او بخواهید. بدین شکل او به عزم و اراده راسخ شما پی می‌برد. همین مسئله باعث بیشتر شدن احترام و عشق او نسبت به شما می‌شود.

3. از نقطه نظر او به وضعیت نگاه کنید:

گاهی اوقات اختلافات زن و شوهریبر سر مسائل بسیار کوچک پیش می‌آیند. به طور مثال فراموش کردن بیرون گذاشتن سطل زباله می‌تواند آغاز یک جروبحثمفصل باشد. شاید شما فکر کنید که این مسئله بسیار ناچیز، مضحک و بی اهمیت است. با این حال اگر خود را به جای او بگذارید و عمیق تر به ماجرا نگاه کنید درمی‌یابید مشکل به خاطر زباله یا یک تماس تلفنی کوچک نیست. شاید مدتهاست که با یکدیگر صحبت نکرده اید. شما نباید در این شرایط دیگری را دیوانه خطاب کنید، شاید او نمی‌خواهد به طور مستقیم همه چیز را به شما توضیح دهد. او در واقع می‌خواهد توجه شما را داشته باشد و واکنش تان را بسنجد. کافیست شما با آرامش تمام از او قدردانی کنید و یادآور شوید که عاشقش هستید. شریک زندگی تان حتما خوشحال می‌شود که شما احساسات تان را بروز می‌دهید و او را درک می‌کنید. وقتی شما خود را به جای او می‌گذارید، در واقع نشان می‌دهید که احساساتش برایتان مهم است.

4. سعی کنید رابطه تان را تقویت نمایید:

اختلافات زن و شوهری بخش مهمی‌از یک ازدواج هستند. تا زمانی که شما با یکدیگر روبرو نشوید و دعوایی بین شما صورت نگیرد قادر به شناخت یکدیگر نخواهید بود. در نتیجه نمی‌توانید برای خوشحال کردن یکدیگر کاری انجام دهید و رابطه تان را تقویت کنید. وقتی شما اختلافات زن و شوهری را کنار زده و با هم صلح می‌کنید، در واقع اجازه می‌دهید که عشق آزادانه بین شما جاری شود. سعی کنید هر اتفاقی بین تان افتاد به قهری طولانی منجر نشود و پس از حل اختلاف فورا وضعیت را به عشق و شادی بازگردانید. هنگامی‌که خود را به این کار عادت می‌دهید، همواره عشق را با یکدیگر تجربه خواهید کرد. اگر رابطه شما همواره با دعوا، تشنج و احساسات منفی همراه باشد، اختلافات زن و شوهری تان بالا می‌گیرد و دیگر امیدی به ازدواج موفق نیست.

بنابراین مبارزه و بحث میان زن و شوهر اصلا بد نیست فقط باید بدانید که چگونه آن را به سوی عشق و آرامش هدایت کنید تا رابطه تان روز به روز بهتر شود. اگر اشتباه از طرف شما بود به او بگویید که فراموش کرده بودید و از این به بعد بیشتر توجه می‌کنید. اگر مقصر او بود سعی کنید بخشنده باشید و دچار خشم نشوید. در این صورت او نیز سعی می‌کند خود را اصلاح کند و رابطه‌‌‌ای پر از شور و عشق خواهید داشت. فقط احترام در حین اختلافات زن و شوهری را هیچگاه فراموش نکنید.

ایمپلنت‌های دندانی انواع گوناگون دارند که بنا به موقعیت و شکل جایگاه داخل فک انتخاب و نصب می‌شوند . انواع ایمپلنت دندان را میتوان بر اساس قیمت و شکل نیز دسته بندی کرد.